Dinamika je pojam koji se koristi u muzici da se opiše koliko glasno ili tiho muzičko djelo treba da se odsvira. Mnogi stavljaju “svirati glasno”, ali najčešće se pišu kao kod koji se odnosi na originalne italijanske termine koji se koriste za muziku. Evo koji su to termini, koji se najviše koriste:
– ppp (pianissimo possibile) najtiše moguće
– pp (pianissimo) vrlo tiho
– p (piano) tiho
– mp (mezzopiano) srednje tiho
– mf (mezzoforte) srednje glasno
– f (forte) glasno
– ff (fortissimo) vrlo glasno
– fff ( fortissimo possibile) najglasnije moguće
Postupno pojačanje dinamike se naziva krešendo, a postupno stišavanje dekrešendo. Krešendo znači da se pojača zvuk i može se označiti kao “cresc” ili kao “<”. Dekrešendo znači da se dinamika utišava, i kao i krešendo može se napisati kao cijela riječ, skraćenica ili “>”.
Još jedan pojam na koji se može naići je i pauza. Pauza znači da se ništa ne svira. Ona se može iskoristiti u ponavljajućim sekcijama, kao na primjer „pauza prvi put“. Čak i ako je muzika napisana, ako postoji ovaj znak ne smije se svirati prvi put, već tek prilikom ponavljanja.
Dinamika u pisanju muzike je jako važna. Kako bi se dobio što bolji zvuk i melodija, pisci ubacuju dinamiku i tako stvaraju različite stilove pjesama. Bez dinamike, muzika bi bila sva u jednom tonu i ne bi se dobili efekti i probudile emocije koje pisac želi.
Oni koji se žele baviti pisanjem muzike, savjetuje im se da dobro izuče termine koji su česti u ovom području. Ko zna, možda baš jednog dana napišu pjesmu koja će se nalaziti u pratnji nekog poznatog filma.
